In de Happinez 4 (2007) staat een mooi stukje uit het dagboek van Paulo Coelho:
Schaamte over goedheid:
Soms schamen we ons dat we het goede doen. Ons schuldgevoel probeert ons te zeggen dat we wanner we vanuit ons goede hart handelen, dat eigenlijk doen om anderen te imponeren, om bij God een wit voetje te halen, enz. Voor heel wat mensen schijnt het moeilijk te zijn om te accepteren dat de mens in wezen goed is.
We kennen allemaal wel personen die hun goede daden proberen te verhullen met ironische en badinerende opmerkingen alsof liefde synoniem is aan zwakheid.
Een beroemd schrijver was aan de wandel met een vriend van hem, toen er een jochie onoplettend de straat overstak en niet de vrachtwagen zag die met grote snelheid aan kwam rijden. De schrijver handelde in een fractie van een seconde, riskeerde zijn leven door voor de auto te springen en redde het joch.
Maar voor iemand hem voor zijn heldhaftige daad kon prijzen, gaf hij de jongen een klap en zei: "Het is niet wat het lijkt, hoor, ik heb je alleen maar gered omdat je er anders wat al te gemakkelijk vanaf zou komen en nooit grote-mensen-problemen zou hebben."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten