Eerst even help ik je even herinneren wat een Pavlov-reactie ook al weer was. het volgende is gekopieerd uit Wikipedia:
Ivan Petrovitsj Pavlov (Rjazan, 14 september 1849 - Leningrad, 27 februari 1936) was een Russisch fysioloog. Naar hem is de Pavlovreactie genoemd.
In 1904 ontving hij de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde. Deze Nobelprijs kreeg hij niet voor de zo beroemd geworden onderzoekingen aan de conditionering (de Pavlovreactie), maar door onderzoek aan de spijsvertering. Als onderdeel van dit onderzoek wilde hij de speekselproductie van honden bij de toediening van verschillende soorten voedsel meten. Hierbij stuitte hij echter op het verschijnsel dat de honden al speeksel gingen produceren nog voor hij het voedsel had gegeven, en zelfs als hij zonder voedsel deed alsof hij ze ging voeren.
Pavlov onderzocht dit verschijnsel verder, door bijvoorbeeld 5 seconden voor het voeren een bel te laten rinkelen. Na een aantal keren bleken de honden inderdaad bij het rinkelen van een bel al speeksel af te scheiden. Dit heet nu de geconditioneerde reflex, en het door Pavlov ontdekte verschijnsel heet klassieke conditionering: als een prikkel A (de bel) herhaaldelijk voorafgaat aan prikkel B (het voeren) dat een bepaald gedrag (speekselproductie) oplevert, dan zal op den duur prikkel A reeds dat gedrag opleveren, ook zonder prikkel B. Om het verschijnsel van de geconditioneerde reflex uitvoeriger te bestuderen voerden Pavlov en zijn studenten veel uitgebreide, systematische experimenten uit.
Afgelopen jaar heb ik mijn eigen pavlov-reactie gecreëerd in het fitnesscentrum. iedereen weet, denk ik, dat je door te sporten alleen al een geluksgevoel krijgt door de endorfine die sporten oplevert. Maar ik weet dat heel veel mensen zover niet komen. Ze proberen wel maar stoppen er al snel mee. Daar wilde ik voor mezelf wat aan doen.
Ik was vorig jaar al bezig met cd's van Roy Martina, waardoor ik op het spoor gezet werd om door conditionering aan het geluksgevoel te komen. Door telkens een geluksgevoel te creëren bij het getal tien, ben ik nu nog steeds gelukkig als ik een tien zie.
Ik heb dat uitgebreid in het fitnescentrum. Zodra ik op het cross-hart apparaat stapte, dacht ik aan tien. Ik werd al gelukkig. Terwijl ik aan het zwoegen was deed ik oefeningen om dat geluksgevoel te verbinden aan het sporten.
- een ervan is afwisselend een liedje zingen en een makkelijk rekensommetje doen. Ik zong -Er kwam een boer uit Zwitserland (veel coupletten) en ik telde van 100 naar beneden. Telkens afwisselend een coupletje en 10 tellen naar beneden. door dit te doen, verloopt volgens mij de conditionering veel sneller. Je integreert het in je hersenen.
- een andere oefening die ik deed, was snelle oogbewegingen van links naar rechts. dit wordt bijvoorbeeld ook gebruikt door psychologe (EMDR). Het werkt perfect.
Nu ben ik de laatste maanden in de winter niet meer wezen fitnesen, ik ben ook maar een mens. Een paar weken geleden ben ik weer begonnen. Ik stapte op het hart-cross-apparaat. En nog vóór ik aan de oefening begon overspoelde een bijna overweldigend geluksgevoel me. Ik wist dat mijn oefeningen werkten, maar dat het na maanden nog steeds zo stevig in mijn hersenen en mijn lijf zat, dat had ik niet verwacht. Het is de moeite van het proberen waard.
Als je meer over de contitionering- en integatie-oefeningen wilt weten, moet je eens een cursus bij Roy Martina gaan doen, bijvoorbeeld emotioneel evenwicht.
Nu gratis nieuwe video's om stress te verminderen, schrijf je in:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten