Ik ben geen mens voor jojo-dieten. Als ik afval dan doe ik dat rustig en voorzichtig en dan blijf ik voor eeuwig op mijn streefgewicht. Ik eet verantwoord en zorg voor voldoende voedingsstofen: eet 's morgens 's middags en 's avonds groente en fruit, snoep vrijwel niet en hoef ook geen dikke boterhammen met roomboter en kaas.
Zo was dat twee jaar geleden. Ik deed het LIFE-programma van Roy Martina. We kregen opdracht om 's morgens kniebuigingen te doen en twee minuten op je plek te sprinten en nog een soort vooroefening voor opdrukken. In eem paar maanden deed ik 1000 kniebuigingen, soms twee keer per dag. Omdat ik toch al zo goed bezig was, had ik ook een streefgewicht: 60 kilo.
Ik luisterde naar de slank worden cd van Roy Martina. Eerder had ik al een abonnement genomen op de Aurelis meditaties. Eerlijk gezegd werkten volgens mij de Aurelismeditatie zelfs beter dan die van Roy Martina. Maar goed ik deed ze alletwee.
Als ik mijn levenlang niet ieder jaar eens gesapvast had was ik nu absoluut een tonnetje. In dat jaar deed ik dus vier keer een week sapvasten, zoals Roy Martina in een paar boeken van hem voorstelt: bij het wisselen der seizoenen. Ik doe dan ook aan sapvasten, om mijn darmen te reinigen en te ontgiften en niet om af te vallen, want ik weet natuurlijk dat die verloren kilo's en dan weer bijkomen.
Toch heb ik toen mijn streefgewicht een tijdje gehad. En ik weet niet precies hoe het zo gekomen is, maar twee jaar later is er er 15 kilo bij.
Nu zie ik ergens staan dat jojo-en slecht is voor je immuunsysteem. Maar steeds dikker worden ook. En ik hou echt van sapvasten! Daar word je zo erg fit van. Dat hele LIFE jaar van Roy Martina was overigens een heel fit en energiek, eigenlijk misschien een manisch jaar. Ik denk dat ik zóveel van mezelf gevergd had, dat ik er anderhalf jaar van uit moest rusten. Maar ik vind dat ik wel weer aan een fit en energiek jaar toe ben. Dus toch maar jojo dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten