Pagina's

zaterdag 14 april 2007

Avonturenreis


Je ontspant je. Je laat alles los en je zakt in een diepe rust. Je laat je drijven in de rust, diepe rust. Niet is hier nog. Niets kan je hier nog deren.
Diepe rust. Donker en rust. Adem uit en in. Adem uit en laat alles verder wegzakken en adem in.

Heel langzaam voel je een beweging vanuit je buik komen. Je schommelt op en neer. Je merkt dat je aan het zwemmen bent. Langzaam beweeg je je lichaam naar boven. Je ziet de tintelingen van het licht door het water en je zwemt sneller en sneller naar het licht. Dan, op het toppunt van je snelheid spring je naar het licht. Al het water glijdt van je af, heel je verleden glijdt van je af. Je springt zó hoog naar het licht dat je niet meer terugkeert naar het water; je spreidt je vleugels uit. Je bent een vogel geworden. Samen met de andere vogels vlieg je mee in de eeuwige bewegingen, omhoog, naar beneden,samen naar links, samen naar rechts. Je laat je meedeinen op het ritme van je groep linksom, rechtsom, linksom, rechtsom.

De bewegingen gaan steeds meer rechtsom, met de klok mee, naar de zon. De zon is niet schel meer, maar van een matgouden kleur. In een steeds nauwer wordende spiraal vlieg je met de vogels naar de zon.De zon wordt nu oranjekleurig. Je ziet de weg naar de zon steeds meer als eentunnel naar het oranje licht. Je wordt meegenomen door de vogels in een draaiende beweging naar het licht. Je laat je meevoeren naar het licht. Het geluk van je verbonden voelen komt over je. Je laat het gevoel toe en voelt het geluk stromen door je lichaam.

Door de werveling voel je de wind. Je voelt de wind langs je haren, een frisse bries, de zeelucht vult je neus. Je voelt de wind nu recht van voren. Je haren wapperen naar achteren. Je ziet jezelf nu staan voorop de boeg van een groot schip, je armen gespreid. Je voelt je meester over hemel en aarde. Je ruikt de zeelucht, je ziet de zee en je voelt de wind in je gezicht.

Dan hoor je door het geluid van de wind heen flarden van de engelenmuziek en je weet: de engelen zijn nog steeds bij me.

De muziek wordt zachter; je hoort het geroezemoes van de mensen achter je op de boot. Zachtjes hoor je nu gitaarspel en je besluit je weer onder de mensen te begeven, als je een stem hoort zingen-

Geen opmerkingen: